شرلوک هلمز، کارآگاه معروف، و معاونش واتسون رفته بودند صحرانوردی و شب هم چادری زدند و زیر آن
خوابیدند.
نیمه های شب هلمز بیدار شد و آسمان را نگریست.
بعد واتسون را بیدار کرد و گفت: 'نگاهی به بالا بینداز و به من بگو چه می بینی؟
' واتسون گفت:'میلیون ها ستاره می بینم'.
هلمز گفت: 'چه نتیجه ای می گیری؟'.
واتسون گفت: 'از لحاظ روحانی نتیجه می گیرم که خداوند بزرگ است و ما چقدر در این دنیا حقیریم.
از لحاظ ستاره شناسی نتیجه می گیرم که زهره در برج مشتری ست، پس باید اوایل تابستان باشد.
از لحاظ فیزیکی نتیجه می گیرم که مریخ در محاذات قطب است، پس باید ساعت حدود سه نیمه شب
باشد'.
شرلوک هلمز قدری فکر کرد و گفت: 'واتسون! تو احمقی بیش نیستی!
نتیجه ی اول و مهمی که باید بگیری این است که چادر ما را دزدیده اند!
گاهی شاید بهتر است ساده بود تا اینکه روحانی یا فیلسوف یا دانشمند .